هم رسان: به تازگی دانشمندان موفق شده‌اند حجم زیادی از اطلاعات را در یک نوکلئوتید جای دهند. این مسئله تأثیرهای مهمی بر دنیای فناوری خواهد گذاشت.
به گزارش پایگاه خبری هم رسان به نقل از انگجت، جامعه اطلاعات محور ما این روزها پُر از داده‌هایی شده که دیگر روش‌های ذخیره سازی سنتی از پس آنها بر نمی‌آیند، بنابراین دانشمندان به دنبال ایده گرفتن از هارد درایو ساخته دست خدا یعنی DNA هستند.
محققان دانشگاه کلمبیا و مرکز ژنوم نیویورک به تازگی یک سیستم عامل
رایانه‌ای کامل، یک فیلم سینمایی، کارت هدیه آمازون و دیگر فایل‌ها را در
رشته‌های DNA جای داده‌اند. این فایل‌ها بدون خطا قابل بازیابی هستند.
DNA بسیار کوچک‌تر از روش‌های ذخیره
سازی قدیمی است و یک گرم از آن 215 هزار برابر یک هارد دیسک یک ترابایتی
می‌تواند اطلاعات در خود ذخیره نماید. ضمناً فوق العاده بادوام است. برای
مثال دانشمندان با استفاده از DNA هزار سال قدیمی می‌توانند در مورد
ماموت‌ها اطلاعات زیادی کسب کنند.
حالا محققان توانسته‌اند حداکثر مقدار اطلاعات را در یک نوکلئوتید قرار
دهند. این کار با استفاده از یک روش جدید الهام گرفته از نحوه پخش فیلم در
سراسر اینترنت امکان پذیر شده است.
در
این راه ابتدا چند بایت فایل در نوکلئوتیدهای DNA جاسازی شدند. سپس این
نوکلئوتیدها در یک لوله آزمایش ذخیره شدند. برای بازیابی اطلاعات، از توالی
مولکولی استفاده شد که یک مرحله اساسی به حساب می‌آید. برای بسته بندی
اطلاعات، یک استراتژی به نام DNA Fountain به کار گرفته شد که از مفاهیم
ریاضی و نظریه کدگذاری استفاده می‌کند. این استراتژی یکی از پر چالش ترین
بخش‌های این مطالعه است و اجازه دستیابی به بسته بندی مطلوب اطلاعات را
فراهم می‌کند.
هنگامی که خدمات پخش آنلاین مانند Netflix اطلاعات را ارسال می‌کنند، از
کدهای fountain استفاده می‌کنند که داده‌ها را به بسته‌های کوچک، پارتیشن
بندی می‌کند. حتی اگر چند بسته از اطلاعات گم شوند، Netflix می‌تواند کل
جریان را مورد بازسازی قرار دهد. DNA نیز دارای همین مشکل است؛ دانشمندان
تنها می‌توانند توالی آن را در دسته‌های کوچک ایجاد کنند. یعنی داده‌های
بزرگ باید شکسته شوند و در حین این روند ممکن است برخی اطلاعات از دست
برود.
مشکل مهم در مورد DNA چیست؟
DNA پس از تعیین توالی تجزیه می‌شود بنابراین میزان اطلاعات از دست رفته بیشتر خواهد شد. البته همانندسازی DNA آسان است.
در حال حاضر شرکت‌هایی مانند مایکروسافت
به DNA به عنوان یک گزینه ذخیره سازی نگاه می‌کنند اما تخمین زده شده
استفاده عملی از این روش 10 سال طول خواهد کشید و هنوز جا برای تحقیق و توسعه بیشتر این روش جدید وجود دارد.
