استقبال مسئولین الغرافه از طارمی (عکس)
به گزارش "ورزش سه"، باشگاه الغرافه قطر طی روزهای اخیر با به خدمت گرفتن وسلی اشنایدر ستاره سابق هلند و باشگاه اینترمیلان در صدر اخبار رسانه های آسیایی بوده است.
البته آنها علاوه بر تقویت خط هجومی برای افزایش قدرت تهاجمی خود به سراغ بهترین گلزن دو فصل گذشته لیگ برتر و ملی پوش فوتبال ایران رفتند و رضایت او را برای اضافه شدن به تیمشان جلب کردند. باشگاه الغرافه شب گذشته تایید کرد با مهدی طارمی به توافق نهایی رسیده و این مهاجم ملی‌پوش ایرانی پس از حضور در قطر بلافاصله در تست‌های پزشکی شرکت می‌کند و پس از آن قراردادش را امضاء خواهد کرد. مهدی طارمی که امروز ساعت 12:30 دقیقه به سمت کشور همسایه پرواز کرده بود، با استقبال مسئولین تیم الغرافه مواجه شد تا به زودی سایر کارهای قانونی برای رسمی شدن قراردادش صورت گیرد.
مهدی طارمی؛ خیانت و اهرمی به نام دهه 60!
به گزارش "ورزش سه"، خیلی زود از خاطر طرفداران پرسپولیس رفت که طی چند سال اخیر زیاترین سکانس های خاطرات نیمه قرمز پایتخت به کارگردانی مهدی طارمی رقم خورده و طی این سالها نیز فرصت جدایی برای او حتی بعد از لیگ پانزدهم نیز فراهم بوده است اما گلزن جنوبی پرسپولیس به هر حال این مقطع را برای جدایی انتخاب کرده است.
قصدی در مورد پرداختن به صحیح یا غلط بودن انتخاب طارمی در مهاجرت به قطر یا حتی اشتباهات او که منجر به محرومیت بهترین بازیکن پرسپولیس در ماه های اخیر شده است نداریم اما روا داشتن واژه "خیانت" آنهم بدون برگزاری هیچ دادگاهی به این بازیکن شاید دور از انصاف باشد.
مهدی طارمی حالا 26 ساله است و لزوما مهاجرت به کشورهای حاشیه خلیج فارس را نمی توان پایان فوتبال یک ستاره دانست. در این خصوص مثال های نقضی مانند علی کریمی و جواد نکونام وجود دارند که بلیت سفر به اروپا را از امارات رزور کردند.
اما نکته مهم، سبک بدرقه طارمی بوده است؛ سالهاست به خوش استقبال و بدبرقه بودن شهره هستیم و شاید ریشه همین چالش جامعه شناسی باعث شده تا در ساعات اخیر، در بهترین حالت برای توصیف تصمیم طارمی از واژه "خیانت" استفاده کنیم.
در این میان، بارها با یادآوردی ستارگان دهه 60 و تعصب و عشق آنعا به پیراهن، به نسل جدید تاخته ایم اما خاطرمان نیست که در همان دهه 60 که نماد وفاداری در خاطر هواداران است، بسیاری از ستارگان پرسپولیس همانند ناصر محمد خانی، حمید درخشان و فرشاد پیوس در مقاطعی کوتاه یا بلند، برای ادامه فوتبال خود به قطر مهاجرت کردند.
آن عده ای هم که ماندند، اقتصادی ترین تصمیم ممکن را گرفتند زیرا در فوتبالی که پولی نبود و تیم های صنعتی در آن ایفای نقش نمی کردند، ماندن در استقلال و پرسپولیس از منظر عقلانی به سود بازیکنان بود زیرا آنها حداقل از رانت اجتماعی و محبوبیت این دو تیم به نسبت تیم هایی چون پورا و تام و دارایی استفاده می کردند.
با ظهور اولین تیم سرمایه داری کشور در ابتدای دهه 70 به نام کشاورز، نمادهای تعصب در آن زمان از جمله مرحوم سیروس قایقران، نامجومطلق، زرینچه، انصاری فرد، کرمانی مقام و .... یکی دو جین ستاره دیگر راهی این تیم شدند. این روند در ادامه با ظهور تیم هایی چون بهمن عمومیت یافت و در دهه 80 نیز تیم های متمول اصفهانی مقصد ستارگان بزرگ فوتبال ایران شدند.
پس رفتار مهدی طارمی خیلی نیز در این فوتبال بیگانه نبوده و بسیاری از آنها نیز که امروز او را محکوم به فروش پیراهن می کنند، در مقطع خود تصمیمی مشابه گرفته و اگر امروز هم بودند لابد همین کار را تکرار می کردند.
در سالهای اخیر و بعد از جدایی ستارگانی چون طارمی، معدنچی، کاظمیان، سروش رفیعی از پرسپولیس و نمونه هایی مشابه در استقلال، بازتاب عمومی جامعه، نسبت دادن الفاظی نامناسب به این بازیکنان و مقایسه آنها با آن دهه 60 رویایی بوده است؛ دهه ای که به نظر می رسد با بررسی دقیق در می یابیم دیگران نیز همین مهدی طارمی، با پارامترهای زندگی در آن برهه خاص از تاریخ ایران بوده اند.
شاید رفتار مهدی طارمی در ماه های اخیر کمی با چاشنی بی مسئولیتی همراه بود، اما تصمیم درست یا غلط او مبنی بر جدایی شاید همانی بود که ما نیز در این موقعیت آن را تکرار می کردیم.
خون‌آشام داعش در برابر رشوه آزاد شد
پیرمرد ریش‌سفیدی که دستور اعدام، بریدن سر و سنگسار قربانیان گروه تروریستی داعش در موصل را می‌داد، با پرداخت مقادیری وجوه نقدی از بازداشت نیروهای عراقی آزاد شد.
«زهیر
الجبوری» سخنگوی «بسیج نینوا»، روز گذشته تایید کرد که «ابو عمر» معروف به
ریش‌سفید داعش با پرداخت هفت میلیون دلار، از بازداشت نیروهای عراقی آزاد
شد.
ابوعمر اوایل ماه جاری میلادی پس از گزارش‌های مردمی به دستگاه‌های امنیتی مبنی بر حضور یک گروه تروریستی در برخی مناطق موصل، دستگیر شده بود.
در
ماه مارس سال ۲۰۱۵ میلادی تصاویری از سه مرد متهم به همجنسگرایی توسط گروه
تروریستی داعش منتشر شد که ابوعمر دستور بریدن سر آنها با شمشیر را در
میان مردم در یکی از میادین عمومی موصل صادر کرد.
چهل و نهمین ناو گروه نیروی دریایی ارتش به کشور بازگشت
ناو گروه ۴۹ نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران پس از ۶۷ روز دریانوردی در آبهای آزاد و بین المللی به بندرعباس بازگشت.
به گزارش روابط عمومی نیروی دریایی ارتش، چهل و نهمین ناوگروه نداجا متشکل از ناوشکن سبلان و ناو پشتیبانی بندرعباس با استقبال امیر دریادار حسین خانزادی فرمانده نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در اسکله منطقه یکم امامت نیروی دریایی پهلو گرفت.
ناوگروه چهل و نهم نیروی دریایی راهبردی ارتش جمهوری اسلامی پس از 67 روز دریانوردی و انجام ماموریت های محوله و شرکت در رزمایش امداد و نجات که با حضور 33 کشور جهان که در بنگلادش برگزار شد و پیمودن مسافت 7 هزار و 820 مایل دریایی به کشور بازگشته است.
این ناو گروه از زمان اعزام به ماموریت تا بازگشت به کشور 41 کشتی تجاری کشورمان را اسکورت کرده است.
ناخدایکم عرشه رضا قربانی فرمانده ی ناوگروه چهل و نهم نداجا در مراسم استقبال از این ناوگروه گفت: این ناو گروه متشکل از ناوشکن سبلان و ناو پشتیبانی رزمی بندرعباس به همراه 284 نفر از کارکنان پایور، در این مدت در منطقه شمال اقیانوس هند و خلیج بنگال به انجام ماموریتهای محوله پرداخت.
وی در ادامه به تشریح بخشی از مهمترین ماموریتهای انجام شده پرداخت و افزود: اجرای دستورات و فرمان ابلاغی فرماندهی معظم کل قوا، به اهتزاز در آوردن پرچم مقدس جمهوری اسلامی ایران در آبهای دور دست و خنثی نمودن پروژه ایران هراسی، انتقال و ابلاغ پیام صلح و دوستی به جهانیان به ویژه کشورهای منطقه ای و همسایگان و انتقال تجربه و دانش از کارکنان قدیمی به کارکنان جوان بخشی از مهمترین این مأموریتها بود که با موفقیت انجام شد.
وی با اشاره به برگزاری رزمایش امداد و نجات دریایی در کشور بنگلادش نیز گفت: ناو گروه چهل و نهم همچنین در مدت حضور در لنگرگاه بندر کاکس بازار بنگلادش، به همراه 28 شناور نظامی دیگر، در رزمایش سه روزه امداد و نجات آنزیو 2017 حضوری مقتدرانه داشت.
تصاویر/ مرز مرموز کره‌شمالی و کره‌جنوبی
تصاویر/ مرز مرموز کره‌شمالی و کره‌جنوبی
در جریان جنگ بین کره‌شمالی و کره‌جنوبی در سال ۱۹۵۳ میلادی در پیشنهادی که از طرف سازمان ملل به دو کشور شد، قرار بر این شد که در میان مرز دو کشور قسمتی را به عنوان منطقه غیرنظامی یا DMZ) Demilitarized Zone) انتخاب کنند تا مردم بتوانند از آن برای زندگی و امرار معاش بدون وارد شدن ساختار نظامی دو کره استفاده کنند.
